Zout

Lood(II)sulfide

Lood(II)sulfide is een anorganische verbinding van lood en zwavel. 

 

Toepassingen

Het wordt toegepast in de elektronische industrie. Dit zijn een paar van de vele toepassingen:

Lood(II)sulfide werd vroeger gebruikt als zwart pigment. De toepassingen van nu zijn vooral gebaseerd op de halfgeleidereigenschappen van lood(II)sulfide. 

 

Winning

Lood(II)sulfide bestaat voornamelijk uit looderts. Een van de meest gebruikte methoden om het lood te krijgen is door het roosten van  erts. De omzettingen kunnen beschreven worden met totaalreacties. Deze reacties beschrijven de begintoestand en eindtoestand. 

 

Triviale naam

Lood(II)sulfide heeft geen triviale naam, omdat lood(II)sulfide geen moleculaire stof is dat betekent dus dat het geen moleculaire verbinding heeft. 

 

Molecuul massa

De moleculaire massa of molecuulmassa is de massa van één molecuul van die stof, uitgedrukt in atomaire massa eenheden. 

De molcuulmassa van lood(II)sulfide is 239,3 g/mol.

 

Plaats in het periodiek systeem van de atoomsoorten in combinatie met eigenschappen 

Lood(II)sulfide staat niet in het periodiek systeem, maar lood en zwavel staan er wel in. Het symbool van lood is Pb en het atoomnummer van lood is 82. Het symbool van zwavel is S en het atoomnummer van zwavel is 16. 

De aggregatietoestand is vast. En de kleur is zwart.

 

Ionen

Lood(II)sulfide wordt lood(II)-ion genoemd, als we het over ionen hebben. De formule van lood(II)-ion is Pb. De lading is 3 plus.  

 

Uitleg in welke fase deze stroom geleidt

Zouten kunnen dus in de vloeibare fase stroom geleiden, maar in de vaste fase niet.

De geladen deeltjes in een zout heten we ionen. Een zout is opgebouwd uit positieve en negatieve ionen. In een zout heb je te maken met een ionrooster.

Bij kamertemperatuur zijn zouten in vaste fase.